بررسی بازی Sniper Elite 5 + سیستم مورد نیاز

طرفداران بازی‌های شوتر و مخفی‌کاری، به احتمال زیاد با مجموعه اسنایپر الیت آشنا هستند؛ مجموعه‌ای ساخته استودیو ربلیون که در نسخه‌های مختلفش، ما را به مأموریت‌هایی در دوران جنگ جهانی دوم برده و مخصوصا با خلق تجربه‌ای که محوریت اصلی آن استفاده از سلاح اسنایپر برای شکار دشمنان است، سرگرم کرده است. مثل هر مجموعه دیگری، اسنایپر الیت هم فراز و نشیب خاص خودش را داشته و حالا در جدید‌ترین نسخه، به اسنایپر الیت ۵ رسیده که چند روز پیش منتشر شد. این نسخه هم همان سبک و سیاق آشنای همیشگی را دارد و این بار، بازیکنان را وارد مأموریت‌هایی در کشور فرانسه می‌کند. لطفا ابتدا بررسی ویدیویی بازی را تماشا کنید تا بعد هم بیشتر از Sniper Elite 5 بگوییم:

Sniper Elite 5 از نظر داستان، همان کلیشه‌های آشنای جنگ جهانی دوم را موضوع خود در نظر گرفته و مثل همیشه، نازی‌ها در پی خرابکاری هستند و این وسط یک قهرمان باید مانع از عملی شدن نقشه‌های آن‌ها بشود. این قهرمان، کسی نیست جز Karl Fairbourne معروفِ مجموعه؛ یک تک تیرانداز ماهر و متخصص که این بار در کشور فرانسه به نبرد با نازی‌ها رفته و پس از مدتی، پی به پروژه‌ای خطرناک به نام کراکن می‌برد. نازی‌ها قصد دارند با این پروژه و قدرت تخریب بالای آن، کشور آمریکا را نابود کنند و ژاپنی‌ها هم در این راه به آن‌ها کمک می‌کنند. بااین‌حال کارل هم سعی دارد تا با انجام مأموریت‌های مختلف، مانع از این کار شود و پروژه را از بین ببرد.

رویکرد کلی داستان اسنایپر الیت ۵، چیزی فراتر و متفاوت‌تر از تقابل خیر و شر آشنای همیشگی نیست و شما باید در نقش یک کاراکتر مثبت، به دل دشمن و برنامه‌هایش بزنید و آن‌ها را خراب کنید. این وسط، نه باید انتظار پیچیدگی خاصی را داشته باشید و نه حتی سورپرایزی ویژه و کلیت داستان، همان تقابلی است که بارها و بارها در بازی‌ها یا آثار مختلف دیگر مرتبط با جنگ جهانی دوم یا به‌طور کلی جنگ، دیده و شنیده‌ایم. دراین‌میان تعدادی کاراکتر هم هستند؛ از اعضای گروه مقاومت و نیرو‌هایی که با کارل در یک جبهه می‌جنگند تا چند شخصیت در میان نازی‌های دشمن که راستش را بخواهید، آنقدر تاثیر یا بهتر بگویم اهمیت‌شان در تجربه کلی بازی کمرنگ است که حتی زحمت به‌خاطر سپردن اسم آن‌ها هم چیزی جز هدر دادن وقت نیست! در یک کلام، داستان جزو نقاط قوت اسنایپر الیت ۵ نیست و خود بازی هم تلاش چندانی برای اینکه خلاف این را ارائه دهد یا ثابت کند، ندارد.

البته که پس از شروع بازی و درگیر شدن با تجربه کلی آن، داستان آخرین چیزی است که در اسنایپر الیت ۵ اهمیت پیدا می‌کند و به همین دلیل هم سرراست بودنش خیلی تو ذوق نمی‌زند و صرفا بهانه‌ای است برای خلق مأموریت‌های مختلف بازی. اسنایپر الیت ۵، در بخش کمپین شامل ۹ مرحله مختلف می‌شود که مخصوصا هشت مورد از آن‌ها، مراحلی با آزادی‌عمل بالا هستند و این یکی از نقاط قوت اصلی بازی به‌حساب می‌آید. به بیان بهتر، اسنایپر الیت ۵ در جریان این هشت مرحله، شما را وارد یک نقشه نسبتا بزرگ می‌کند که گاهی محیطی وسیع و سرسبز است و گاهی هم یک منطقه جنگی شهری با چند مکان مهم که باید در آن‌ها به خراب‌کاری بپردازید. از اینجا به بعد، این شما به‌‌عنوان گیمر هستید که تصمیم می‌گیرید هر مرحله را به چه شکلی انجام دهید و حتی ترتیب انجام کار‌ها هم برعهده خودتان است.

در هر یک از مراحل، تعدادی مأموریت اصلی و فرعی در دسترس هستند؛ از کشتن دشمنان گرفته تا منفجر کردن تجهیزات آن‌ها یا حتی به‌دست آوردن مدارکی که می‌تواند سرنخی برای رسیدن به محل اصلی پروژه کراکن باشد. این آزادی‌عمل در نحوه انجام مأموریت‌های هر مرحله، هم یکی از ویژگی‌های بسیار خوب بازی است و هم مثل یک شمشیر دولبه عمل می‌کند؛ چرا که اسنایپر الیت ۵، تاکیدی روی خلق موقعیت‌های منحصربه‌فرد اسنایپری ندارد و مثلا برخلاف نسخه آخر Sniper Ghost Warrior که سعی می‌کرد ماهیت تک تیرانداز بودن شخصیت اصلی را نشان دهد و در هر مرحله چندین موقعیت برای شکار دشمنان از فاصله بسیار دور را تدارک ببیند، اسنایپر الیت ۵ کاملا انتخاب نحوه بازی را، به استثنای یک مورد و آن هم نه به‌طور کامل، به خود گیمر واگذار کرده و به همین دلیل، بیشتر یک تجربه کلاسیک مخفی‌کاری ارائه می‌دهد تا تجربه‌ای متمرکز بر اسنایپ کردن اهداف.

اینکه از این موضوع لذت ببرید یا خیر، تا حدی به سلیقه خودتان و انتظاری که از بازی دارید هم برمی‌گردد ولی نباید از این نکته غافل شویم که در هر حالت، روند کلی بازی، فارغ از اینکه به چه شکل و سبکی بخواهید آن را تجربه کنید، کیفیت مناسبی دارد. ازبین‌بردن دشمنان از فاصله دور با سلاح اسنایپر، مخصوصا به‌لطف مکانیک کلی گان‌پلی مناسب استفاده از این نوع سلاح، لذت‌بخش است و دوربین سینمایی بازی هم که شلیک گلوله و برخورد آن به دشمنان را در حالت اسلوموشن نمایش می‌دهد، این تجربه را لذت‌بخش‌تر می‌کند. اما به همین میزان، در دست گرفتن یک کلت مجهز به صدا خفه‌کن و حرکت مخفیانه در محیط‌ها برای بی سروصدا کشتن اهداف هم لذت خاص خودش را دارد و البته که گاهی حتی می‌توانید بی‌خیال مخفی‌کاری شوید و مثل یک تجربه سوم‌شخص کاملا اکشن، به دل دشمنان بزنید؛ البته که سازندگان در تصمیمی درست، کمی این سبک را چالش برانگیز طراحی کرده‌اند و گرفتار شدن در بین تعداد زیادی دشمن، به احتمال زیاد به مرگ شما خواهد انجامید که کلیت این موضوع، تصمیم درستی است و نشان می‌دهد که کارل، یک اسنایپر است و نه سربازی که بخواهد در نبرد‌های نزدیک مهارت بسیار بالایی داشته باشد.

اما خب در راه لذت بردن از این آزادی‌عمل و تجربه کلی مراحل، همه‌چیز هم بی‌نقص پیش نمی‌رود و اسنایپر الیت ۵، ضعف و نقص‌هایی دارد که بر تجربه کلی آن تأثیرگذار هستند. یکی از اولین مواردی که پس از گذشت چند مرحله حس خواهید کرد، تنوع نه‌چندان مناسب مأموریت‌های اصلی هر مرحله است؛‌ به‌طور کلی، این مأموریت‌ها روی رسیدن به یک نقطه خاص و بعد منفجر کردن هدفی خاص با بمب‌گذاری یا مثلا بالاتر بردن فشار تجهیزات از حد استاندارد و مواردی از این قبیل متمرکز شده‌اند و به همین دلیل پس از گذشت چند ساعت، این حس به‌سراغ‌تان می‌آید که مدام در حال تکرار همان کار‌ها در مأموریت‌های اصلی هستید؛ حتی اگر مسیر رسیدن به این مأموریت به‌لطف آزادی که در نحوه اجرای آن داریم، لذت‌بخش باشد. مسئله اساسی بعدی، ضعف حرکتی شخصیت اصلی و خشک بودن حرکات کارل است. به این صورت که مثلا کارل توان بالا رفتن از برخی دیوار‌ها یا انجام یک سری پرش‌های نسبتا بلند را دارد ولی گاهی در مراحل با موانعی بسیار کوتاه روبه‌رو می‌شوید که امکان پریدن از روی آن‌ها را ندارید و در نتیجه ممکن است استراتژی که در ذهن‌تان طرح کرده‌اید، به خاطر همین موضوع واقعا پیش پا افتاده، به مشکل بخورد!

یک موضوع تأثیرگذار دیگر در بازی هم بحث هوش مصنوعی آن است که گاهی خوب و مناسب و گاهی بسیار عجیب عمل می‌کند. برای مثال، در برخی مراحل اسنایپر‌هایی در محیط حضور دارند که خیلی وقت‌ها شما را غافل‌گیر می‌کنند و زمانی‌که فکرش را هم نمی‌کنید، کارل را هدف قرار می‌دهند که تنش خوبی به بازی اضافه کرده است. بااین‌حال گاهی هم رفتار هوش مصنوعی دشمنان واقعا عجیب می‌شود و مثلا ممکن است با وجود دیدن شما یا شنیدن صدای پای کارل، واکنشی نشان ندهند. این موضوع مخصوصا زمانی‌که قید مخفی‌کاری را زده و وارد درگیری مستقیم شده‌اید، واضح‌تر خودش را نشان می‌دهد و دشمنان در این حالت رفتار‌های خنده‌داری مثل صرفا دویدن در محیط بدون داشتن هدف خاص انجام می‌دهند و گاهی هم حتی باگ می‌خورند و شاهد صحنه‌هایی مثل گیر کردن آن‌ها به موانع محیطی هستیم؛ البته این نوع باگ فقط محدود به این صحنه‌ها هم نیست و گاهی جنازه دشمنانی که کشته‌اید هم در محیط فرو می‌رود یا در همان حالت ایستاده باقی می‌ماند.

تجربه اسنایپر الیت ۵، فقط محدود به بخش داستانی نیست. از یک طرف، امکان تجربه Co-Op بازی فراهم شده که حس خوبی از همکاری بین دو بازیکن ارائه می‌دهد و درکنار آن، چند حالت بازی جالب هم داریم. یکی از این حالت‌ها، Invasion است که در آن، به شرط فعال بودن این گزینه توسط بازیکنان دیگر، می‌توانید در نقش یک اسنایپر آلمانی وارد تجربه آن‌ها بشوید و سعی کنید آن‌ها را شکست دهید. اگر خودتان هم این گزینه را در بخش کمپین فعال کنید، بازیکنان دیگر هم در این نقش وارد بازی شما خواهند شد و اصلی‌ترین جذابیت این ویژگی، تنش خاص روبه‌رو شدن با یک بازیکن واقعی در میان نیرو‌های دشمن است که می‌تواند تجربه به مراتب جالب‌تری از مراحل ارائه دهد. حالت بازی دیگر، تجربه چندنفره کلاسیک است که در حالت‌های تیمی و انفرادی در دسترس قرار دارد و اگر در بازی‌های چندنفره شوتر به سلاح اسنایپر علاقه داشته باشید، می‌تواند برای مدتی حسابی برای‌تان سرگرم‌کننده باشد. حالت دیگری مثل Survival که در آن باید با دشمنان در گروه‌های مختلف مبارزه کنید هم در بازی وجود دارند و در کل تجربه‌ای متنوع از حالت‌های مختلف را شاهد هستیم.

خودتان را ارتقا بدهید و مثلا در بخش کمپین، مهارت‌های کارل را بهتر کنید یا در بخش چندنفره، به کلاس‌های مختلف دسترسی داشته باشید و حتی به‌لطف این پیشرفت، مهارت‌های جدیدی در قسمت Invasion برای خودتان باز کنید. این حس پیشرفت ارزش تجربه کلی بازی را برای طولانی‌مدت بالاتر می‌برد. درکنار ارتقا شخصیت، شخصی‌سازی سلاح هم جزو ویژگی‌های واقعا خوب اسنایپر الیت ۵ است و تنوع بالایی از تجهیزات مختلف قابل استفاده روی سلاح‌ها را داریم که برای باز کردن آن‌ها،‌ باید دقت خود را در تجربه بازی و پیدا کردن موارد مخفی،‌ مخصوصا در بخش کمپین، بالا ببرید. تغییر تجهیزات سلاح‌ها خیلی خوب تاثیرش را در بازی نشان می‌دهد و انصافا سازندگان مکانیک کلی سلاح‌ها را به‌خوبی طراحی کرده‌اند و می‌توان با تغییرات، آن‌ها را به شکل واقعا دلخواه شخصی‌سازی کرد.

یکی دیگر از ضعف‌های واضح اسنایپر الیت ۵، گرافیک بازی است. شاید در نمایی کلی از صحنه‌های مربوط‌به شهر‌های جنگ‌زده یا مناطق سرسبز ظاهر کلی بازی به‌لطف کیفیت نسبتا خوب نورپردازی‌ها مناسب به‌نظر برسد، ولی با کمی دقیق‌تر شدن در کیفیت بافت‌ها متوجه سطح پایین آن‌ها خواهید شد. از این بدتر، موضوع طراحی چهره کاراکتر‌ها و انیمیشن‌های صورت آن است که مخاطب را به سال‌ها قبل و مثلا اوایل نسل هشتم می‌برد و حسابی هم در میان پرده‌ها یا خود گیم‌پلی، تو ذوق می‌زند. صداگذاری‌های بازی هم صرفا فقط کمی کیفیت بهتری از این وضعیت بصری دارند و با اینکه صداگذاری خود شخصیت کارل نسبتا خوب صورت گرفته، ولی صدای شلیک‌ها یا انفجار‌ها گاهی عجیب و غریب به‌نظر می‌رسد و حتی در مواردی، شاهد ناهماهنگی بین صدا و اتفاق‌های رخ‌داده هم هستیم.